Dictionary of Greek. 2013.
πλαστικοποίηση — η, Ν 1. (χημ. τεχνολ.) χημική διεργασία που συνίσταται στην εισαγωγή ενός πλαστικοποιητή μεταξύ τών μακρομοριακών αλυσίδων ενός πολυμερούς 2. φρ. «πλαστικοποίηση καυσίμου» αστροναυτ. μετατροπή τού στερεού καυσίμου ενός πυραύλου σε πλαστική μάζα 3 … Dictionary of Greek
πλαστικοποιητής — ο, Ν (χημ. τεχνολ.) ουσία η οποία προστίθεται σε ένα πολυμερές μέ σκοπό την ταπείνωση τού σημείου υαλώδους μετάπτωσής του, έτσι ώστε να μειωθεί η δυσκαμψία του και να αυξηθεί η ικανότητα μορφοποίησής του. [ΕΤΥΜΟΛ. < πλαστικοποιώ. Η λ. αποτελεί … Dictionary of Greek
πλαστικοποιητικός — ή, ό, Ν [πλαστικοποιώ] αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην πλαστικοποίηση ή αυτός με τον οποίο γίνεται η πλαστικοποίηση … Dictionary of Greek
